[picasaView อัลบั้ม =’NYC06′ directview]วันนี้เป็นวันสุดท้ายและเราเพียงแค่เอาเมื่อ, ศูนย์ das กี้เฟลเลอร์ (( http://www.topoftherocknyc.com )) (( ที่ http://de.wikipedia.org / wiki / Rockefeller_Center )) เข้าเยี่ยมชมและอาคารจีอี (( ด้านบนของร็อค )) จะเพิ่มขึ้น; ส่วนที่เหลือของแผนคือ, ไปเยี่ยมชมร้านค้าต่างๆที่ให้พรั่งพรู. ตัดได้อย่างรวดเร็วบนเวทีและพนักงานที่เป็นคนเคยดีมากอย่างนี้, ที่จะฝากกระเป๋าเดินทางของเราในห้องด้านหลัง, เราหยิบมันขึ้นมาสำหรับการเดินทางออกไปด้านนอกเพื่อ JFK Airport อีกครั้ง. หนึ่งเข้าครั้งล่าสุดกับผู้ชนะของการแข่งขัน Stehcafe (( Ottomanelli )) อีกมากอร่อยและ Bagle, แป้งสีเข้ม, ทำด้วยมือและทอดในกระทะที่มีจำนวนมากของเนย (( ที่ฉันสามารถหาหลุมที่อยู่ตรงกลางทำไม่ได้มาก )) ก็อร่อยมาก; ไขมันเป็นเพียงผู้ให้บริการรสชาติที่สำคัญ :-). ประหลาดใจมากผมจ้องที่พื้นกระเบื้อง, ตามด้วยดงสว่างสะสม. เจ้าของร้านก็มีการกระจายเพียงขี้กบไม้หยาบ, ให้ความชื้นบนพื้นกระเบื้องเรียบไม่ต้องตกเป็นเหยื่อให้กับลูกค้า. ไม่ได้ดูดีมาก, แต่กฎหมายอาญาพิเศษอาจนำมาซึ่งความคิดดังกล่าวอย่างจริงจังในการวางแผน. หลังจากที่ผมได้มากกว่าฉันอีกครั้งหนึ่ง, ที่จะจัดการกับจาน "" ฉันพร้อมกับแท็บเล็ตในกระเพาะปลาที่ยิ่งใหญ่ของขยะสามารถ, เวลานี้มันไม่ได้เป็นรถไฟฟ้าใต้ดินตามปกติของเราไปยังบรรทัดที่ 1, แต่เท่ากับสถานีก่อน MNH (( พิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์ธรรมชาติ )), ที่เราทันทีไป Rockefeller Center. (( http://www.newyork-net.de/rockefeller_center.html )) . มันเป็นอีกส่วนหนึ่งของผ่านเมืองพังยับเยินและเราเลี้ยวซ้ายอีกครั้งที่จะไปผ่านทางเราระมัดระวังความปลอดภัยตามปกติ: ล็อคเพื่อความปลอดภัย, สแกนเนอร์โลหะและภาพที่มีหน้าที่บังคับ, แต่เวลาเราซื้อนี้. เข้าไปในห้องโถงการติดตั้งของผลิตภัณฑ์เป็นบ้านของฉัน (( www.wattens.com )) , สวารอฟสมีชื่อเสียงระดับโลก (( www.swarovski.at )) -หินเพื่อดู. ในหัวข้อที่ยาวมาก ๆ ห้อยลงมาจากก้อนผลึกเพดานยาวลงและควรเป็นตัวแทนของน้ำตก. แต่อย่างไรก็ตามข้อบ่งชี้ของโลกคริสตัลไม่มี (( http://kristallwelten.swarovski.com/Content.Node/startseite.php )) ในเพดาน hoistway ลิฟท์เป็นที่โปร่งใสเพื่อให้คุณสามารถมองเห็นไฟสีฟ้าในมุมของถาดระหว่างการเริ่มต้น, เห็นในระหว่างการวิดีโอกึ่งโปร่งใสก่อนหน้านี้ได้. หนึ่งมีความรู้สึกแช่อยู่ในอุโมงค์ลึกไม่มีที่สิ้นสุดสีดำ. อย่างใดเพียงแค่ไม่จริง, เช่นถ้าคุณจะอยู่ในฉากของภาพยนตร์นิยายวิทยาศาสตร์. (( http://www.youtube.com/watch?v=e9CUJpADi70 ))
ที่ชั้นสังเกตแรกที่คุณออกจากรถไม่ได้อยู่ในอาคารและแล้วจับเหลือบแรกของพาโนรามาผ่านหน้าต่างบานใหญ่. หลังจากขั้นตอนที่ออกไปข้างนอกเราตระหนัก, เหตุผลที่ไม่ได้อยู่บนเวทีดังนั้นมากที่เกิดขึ้น: มันเป็นความขมขื่นที่หนาวเย็นและลมแรงอึดอัด. ฉันได้ไปกับกล้อง 5 นาทีทันทีที่ใส่กลับเข้าไปในแจ็คเก็ต, เพราะไอคอนแบตเตอรี่เริ่มต้นในเย็นลมโกรกทันทีเพื่อแฟลช. บันไดเลื่อนชั้นนำผู้เข้าชมไปยังแพลตฟอร์มดูต่อไปจากที่นั่นและบันไดเล็กนำขึ้นไปสู่​​ด้านบนมากดังนั้น "ด้านบนของร็อค". ไปอยู่ที่นั่นเรามี Panzerglascheiben, ซึ่งไปด้านล่าง, มุมมองที่สวยงามของแมนฮัตตันและบริเวณโดยรอบ. มันจึงเบียร์ดังนั้น, ที่สวมหมวกขนสัตว์ถอยกลับเข้าไปในช่องประตูรักษาความปลอดภัยเสริมและตัวสั่นจากขาข้างหนึ่งไปที่อื่น ๆ สับ.
เมื่อกลับเข้ามาลงเราประหลาดใจที่สเก็ตน้ำแข็งที่มีรูปปั้นโพรทองดังกล่าวข้างต้น. ชั่วโมงหลังจากที่ยุ่งมากไม่กี่, ที่เราห้อยเราโดยร้านค้าต่างๆและพยายามที่จะขัดขืนปกดึงกลับหิมะตกหนัก, เราขับรถกลับไปที่โรงแรม, หยิบกระเป๋าเดินทางของเราและปิดเราไปที่สถานีรถไฟใต้ดินไปยังศูนย์จาเมกาในควีนส์และจากที่นั่นโดยรถไฟไปยังสถานี ir 4 des-JFK Airport. การเดินทางบนเส้น 7 ควีนส์เกิดขึ้นในช่วงชั่วโมงเร่งด่วนและทำให้เราอยู่ในใจ, วิธีการมากน้อยสามารถผ่อนคลายนั่งรถไฟใต้ดินเมื่อมันบรรจุและพัดลมหายใจของโช้คอัพด้านหลังอยู่ในลำคอของชายคนนั้น. แม้ว่ารถถูกอัดแน่นไปด้วยผู้โดยสาร, ถูกกดที่ป้ายรถเมล์คนที่มาใหม่ยังคงระเบิดเต็มจำนวนในการบีบอัดและฝูงชนอยู่แล้วแน่น gepferchte อีกครั้งนอกเหนือไปจากวิธีการที่ไม่เป็นที่พอใจมาก.
ที่สนามบินทุกอย่างก็กลับเข้ามาในการติดตามและหลังจากนั้นประมาณ 8 ชั่วโมงของเที่ยวบิน, บางครั้งก็เป็นหลุมเป็นบ่อมาก, เราเป็นเจ้าของที่ดินในวันพุธที่, den 15.12.2010 ตอนเช้าในแฟรงค์เฟิร์ต.

ข้อสรุป:

เมืองนี้กำลังเดือดปุด ๆ และหลากหลายมากที่จะไม่สามารถอยู่ใน 5 เข้าใจหรือเข้าใจวัน. มันสามารถจะมีประสบการณ์เพียงบางแง่มุม. คุณต้องไปหาสมดุลระหว่างการเสนอขายจำนวนมากและร่างกายอ่อนเพลีย, หนึ่งอาจจะสงสัย, ถ้าหนึ่งในเมืองปล้นพลังงานขั้นสุดท้ายและไม่สามารถหลวม, แม้กระทั่งดึงดูด, ที่หนึ่งได้ยากมากที่จะต่อต้าน.
ทุกอย่างที่มีขนาดใหญ่, บางมุมจะดัง, น่าตื่นเต้น, บางพื้นที่ในการเปิดมากเงียบ, ผ่อนคลาย. 's Museen Unmengen, สวนสาธารณะ kleine, der Grosse สวนกลาง, ที่สถานีรถไฟใต้ดินและหุบเขาเหล่านี้บางครั้งมีขนาดใหญ่และยักษ์. เราได้ค้นพบในแมนฮัตตันไม่มากของคุณ, นิวยอร์ก, คุณศาสตร์, แต่เราจะกลับมาและฟังเสียงไซเรนของ Kojak.