นิวยอร์ก, 2.วัน, วันศุกร์ 10.12.2010

"นอนลง" แต่แล้วก็เอา 12 ชั่วโมงและเราตื่นขึ้นมาด้วยความประหลาดใจ 6 นาฬิกาในช่วงต้น. วางเป็นอย่างดีและเต็มรูปแบบของเล็ก ๆ น้อย ๆ หงุดหงิดเรารีบวิ่งไปที่ถนนเพื่อวางขอบไปแล้ว 07:30 นาฬิกาที่จะไปเช้า Bistro. โรงแรมเป็นความสะดวกสบายมากที่แผนกต้อนรับโต๊ะข้างขนาดเล็กที่มี Aufwachkaffee ฉุกเฉินสำหรับคนที่, ต้องการบางสิ่งบางอย่างอย่างแน่นอน. การ์ตูนโฟมถ้วยสนับสนุนให้ฉัน แต่มาก, ยังทนไม่กี่นาทีและกดลงบนกาแฟแสนอร่อยที่จะทำให้ผู้ถือผ่านตัวกรองเป็นทักทายตอนเช้า. ที่มุมหนึ่งของอัมสเตอร์ดัม Avenue/79.Strasse อยู่ในอาคารของโรงแรมลูเซิร์น Bistro NICE Matin คือ ((NiceMatin)) ที่วางไว้.
โดยรสชาติยุโรปค่อนข้างที่แรกเห็นเราต้องการที่จะลดความรุนแรงของช็อกวัฒนธรรมของเราและตัดสินใจบางสิ่งบางอย่าง, มีการใช้1.Frühstückของเรา. ไม่ได้รับส่วนหนึ่งของหลักสูตรที่เราได้ตั้งตัวเองเหมือนกัน, และได้รับตารางดีโดยหน้าต่างที่จัดสรร. 2 cappuccini ถูกสั่งได้อย่างรวดเร็วและไข่กวนกับปลาแซลมอน, ครัวซองต์และแยมที่เรามีแล้วและยังคงบรรลุ radebrechend กล่าว.
การดำเนินการอย่างไรเป็นหยาบมากและแสดงให้เห็นถึงคุณสมบัติที่ดีของเธอความมั่งคั่งของท่าทาง, ถ้าเป็นเพียงหนึ่งในการรักษาจะได้รับด้วยโบท็อกซ์. จากนั้นเราจะส่งมาอีกครั้ง 10% การทำให้กระดก, แล้วเท่าที่เห็นยังไม่มีการเคลื่อนไหวเป็น, ถูกวางไว้อย่างชัดเจนสำหรับเรา, ว่าเราจะไม่ใช้ดอลลาร์ได้ยากของเราที่นี่.

แม้จะน่าเบื่อ, การดำเนินงานที่ไม่พอใจรสชาติอาหารที่ยอดเยี่ยมและเราอยู่ในทางของเรา, อาคารดาโคตา ((อาคารดาโคตา)) เพื่อค้นหา, ใน 72.Strasse, ผมตั้งอยู่บนขอบของเซ็นทรัลพาร์ค. ประหลาดใจ, จะเห็นป้ายของการฆาตกรรมขี้ขลาดตาขาวของจอห์นเลนนอน, เราเดินขึ้นไปบนเซ็นทรัลปาร์คตะวันตกถนนไปที่สวนสาธารณะและเยี่ยมชมอนุสาวรีย์กระเบื้องโมเสคของจอห์นเลนนอน. "จินตนาการ" ก็ยอมรับว่ามีด้วยกระเบื้องขนาดเล็กเป็นตัวอักษรเป็นวงกลมรอบประมาณเส้นผ่าศูนย์กลาง 2.5-3m. เราข้ามที่หนาวเย็นของเซ็นทรัลปาร์คเมื่อ 72 ถนนขวาง, ฟังในช่วงกลางของน้ำพุ Bethesdia สั้นเล่นแซ็กโซโฟน, ที่เต็มไปด้วยช่องว่างด้วยเสียงแซ็กโซโฟนเหมือนสวย, แล้วถนนช้อปปิ้งที่มีราคาแพงมากที่สุดในโลก, ออกจากอเวนิว 5 บนฝั่งตะวันออกของเซ็นทรัลพาร์คอีกครั้ง. ผ่านร้านค้าเรือธงทั้งหมดของที่ดีและมีราคาแพงมากป้ายแฟชั่นเช่นหลุยส์วิตตอง, อาร์มานี่, ชาแนล, ดิออร์, มันก็เดินไปที่ร้านแอปเปิ้ล, รอบนาฬิกา 7 วันต่อสัปดาห์จะเปิดให้บริการ. ฝั่งตรงข้ามถนน Hotel Plaza อยู่กับน้ำพุพูลิตเซอร์ในด้านหน้า.
อดีตที่ผ่านมาชาวยุ่งใหม่, ตันของรถแท็กซี่สีเหลือง, ซึ่งในช่วงเวลาภายในไม่กี่วินาทีใดถือที่ว่างเปล่า, เร็วที่สุดเท่าที่มีคนยกมือขึ้นบนถนน, เราประหลาดใจเราไปทางใต้ไปยัง Rockefeller Center, มองไปที่ต้นคริสต์มาสและลานสเก็ตก่อน. เราไปทางตะวันออกบนถนนเมดิสันพาร์คอเวนิว, อ้อมขนาดเล็กเป็นที่เคารพ Waldorf Astoria และในที่สุดก็กลายเป็นสถานี Grand Central Terminal, ผู้ทรง auch สถานีรถไฟกลาง ((สถานีแกรนด์เซ็นทรัล)) ตามที่ระบุไว้.
สถานีนี้เป็นที่น่าสนใจในเชิงสถาปัตยกรรม 1913 มีการเปิดเป็นสถานีรถไฟด้วยความเคารพต่อจำนวนแทร็คและสถานีที่ใหญ่ที่สุดในโลก. ภายในวิหารนี้รถไฟขนาดยักษ์, ซึ่งได้รับการออกแบบในสไตล์อาร์ตนูโว, มีชั้นแยกที่มีร้านอาหารเป็น. นี่คือการไปเยือนโลกที่มีชื่อเสียง "บาร์หอยนางรม" ((นิวยอร์ก Oysterbar)) แนะนำให้กับทุกคน.
เรานั่งลงและเคาน์เตอร์ยักษ์, ที่คุณสามารถดูจากตำแหน่ง, ขณะที่พวกเขาก้าวเข้าหอยนางรมสดทางกายภาพ. เข้าสู่ระบบกว่า 30 พันธุ์หอยนางรมที่แตกต่างกันก่อให้เกิดความสับสนสุดท้ายของฉัน.
ฉันพยายามหอยนางรมเป็นครั้งแรกที่มี, แต่ตามคำแนะนำของเคลาส์เล็ก ๆ เท่านั้น, เพราะเป็นจิบดีกว่า. สำหรับหลักสูตรหลักที่เราตัดสินใจ, ที่จะลอง Lobster สด. เคลาส์เลือกใช้สำหรับย่าง, ผมต้ม.
sea​​tmate ของฉัน, หนึ่งและพันธุ์นิวยอร์กเกอร์ทำให้เราแนะนำทันที, ซึ่งหอยนางรมที่ดีที่สุด, และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง, ผมมารู้ทีหลังสามารถย้ายไป Lobster กับร่างกาย, ว่ามันไม่ลอยมากเกินไปในหวัว. ที่สัตว์เหล่านี้ยากจนมีชีวิตอยู่ถูกโยนลงไปในน้ำร้อนฉันคิดว่าน่ากลัวและฉันพยายามที่จะขับไล่, ผมรุกโดยเรื่องราวของวิกตอเรีย, แถบเพื่อนบ้านของฉันฟัง. มันกลับกลายเป็นว่าเธอวิ่งแกลเลอรี่ในย่านโซโหและเชิญเราสำหรับวันพรุ่งนี้เสาร์, พวกเขาในแกลเลอรีของพวกเขา ((FERZT MIMI)) เพื่อเข้าชม.
เรากำลังอิ่มตัวแล้วที่น่าพอใจมาก, เดินกลับไปที่ไทม์สแควร์ ((ไทม์สแควร์ auf วิกิพีเดีย)) และให้การแสดงผลของความรู้สึกของเราเป็นยาเสพติดที่ชัดเจน. จนกระทั่งเท้าของเราอีกครั้งขอร้องสำหรับความเมตตาและเราก็เริ่มล่าถอยอย่างเป็นระเบียบต่อโรงแรม. เพราะเวลานี้เราไปนอนเล็ก ๆ น้อย ๆ ต่อมา, เช้าวันรุ่งขึ้นเราก็เพียงเล็กน้อยในภายหลัง, ที่จะใช้วงกลมสายเรือทัวร์รอบแมนฮัตตันในการโจมตี.