[picasaView album=’NYC06′ Directview]Vandaag is de laatste dag en we namen op, das Rockefeller Center (( http://www.topoftherocknyc.com )) (( http://de.wikipedia.org / wiki / Rockefeller_Center )) te bezoeken en het GE Building (( Top of the Rock )) stijgen; de rest van het plan was, voor een bezoek aan de verschillende winkels om ongeremd te geven. De afboeking was snel op het podium en het personeel was zo aardig, om onze bagage deponeren in de achterkamer, We kozen het voor de heenreis naar JFK Airport weer. Een laatste bezoek aan onze winnaars van de wedstrijden Stehcafe (( Ottomanelli )) was weer erg lekker en een Bagle, donkere deeg, Handgemaakt en gebakken in een pan met veel boter (( waar kan ik de gaten in het midden zeer onpraktisch )) was erg lekker; Vet is gewoon een belangrijk smaakdrager :-). Zeer verbaasd, ik staarde naar de tegelvloer, gevolgd door heldere klonten geaccumuleerde. De winkel eigenaar was er gewoon uitgedeeld grove houtkrullen, toestaan ​​vocht op de gladde tegelvloer is het slachtoffer niet nodig om klanten te. Ziet er niet erg mooi, maar het bijzondere strafrecht waarschijnlijk brengt dergelijke pragmatische ideeën aan het plan. Nachdem ich mich ein weiteres mal überwunden hatte, te ontdoen van mijn "gerecht", samen met de tablet in de grote muil van de vuilnisbak, Deze keer was het niet onze gebruikelijke Subway aan de 1 lijn, maar gelijk naar het station vóór de MNH (( Museum of Natural History )), waar we gingen meteen naar het Rockefeller Center. (( http://www.newyork-net.de/rockefeller_center.html )) . Het was een verder deel van de City Pass gesloopt en we weer de gebruikelijke veiligheidsmaatregelen overgelaten om te gaan door ons heen: Veiligheidsslot, Metalen scanner en de verplichte plicht foto, maar deze keer kochten we. In de hal mijn huis een installatie van de producten was (( www.wattens.com )) , de wereldberoemde Swarovski (( www.swarovski.at )) -Stones te zien. Op zeer lange draden opknoping van het plafond langwerpige kristal kubus naar beneden en moet een waterval te vertegenwoordigen. Helaas echter geen indicatie van de Crystal Worlds (( http://kristallwelten.swarovski.com/Content.Node/startseite.php )) In het plafond van de lift schacht was transparant, zodat u de blauwe lichten in de hoeken van de bak kon zien tijdens het opstarten, gezien tijdens vorige semi-transparante video waren. Men had het gevoel ondergedompeld in een diep zwart eindeloze tunnel. Een of andere manier gewoon onwerkelijk, alsof je in een scène van een science fiction film zou zijn. (( http://www.youtube.com/watch?v=e9CUJpADi70 ))
Op de eerste waarneming verdieping van de auto liet je niet in het gebouw en al gevangen een eerste glimp van het panorama door de grote ramen. Na stap buiten we beseften, waarom was niet op het platform zoveel aan de hand: Het was bitter koud en winderig oncomfortabel. Ik moest naar de camera 5 Minuten direct terug in de jas, omdat het batterijpictogram begon in de koude tochtige onmiddellijk te knipperen. Een roltrap leidde de bezoekers naar boven, naar de volgende uitkijkplatform en van daar naar een kleine trap leidde naar de top, zodat de "Top of the Rock". Daar hadden we het Panzerglascheiben, die ging naar de bodem, een prachtig uitzicht op Manhattan en de omgeving. Het was zo tochtig, dat de bontmuts teruggetrokken in een versterkte beveiliging deuropening en bibberend van het ene been naar het andere gehakt.
Eenmaal terug naar beneden, we verbaasd over de ijsbaan met de gouden Prometheus standbeeld boven. Na een paar zeer drukke uren, waar we bungelde ons door diverse winkels en probeerde te trotseren de kragen teruggetrokken zware sneeuw, We reden terug naar het hotel, opgehaald onze bagage en daar gingen we met de metro naar Jamaica Center in Queens, en van daaruit met de trein naar Terminal A ir 4 des-JFK Airport. De reis op de lijn 7 door Queens vond plaats tijdens de spits en leidde ons in het achterhoofd, hoeveel minder kan zo ontspannen een metrorit wanneer het verpakt en blaast de adem van de achterste schok in de man hals. Hoewel de auto zat vol met passagiers, werden aan de bushaltes ingedrukt, de nieuwkomers nog barsten het volledige bedrag en gecomprimeerd reeds stevig samen gepferchte menigte weer naast een zeer onaangename manier.
Op de luchthaven was alles weer op de rails en na ongeveer 8 Vlieguren, was soms erg hobbelig, We landden op woensdag, de 15.12.2010 ochtend in Frankfurt.

Conclusie:

Dit borrelende en zeer veelzijdige stad kan niet in 5 Begrijpen of vatten dagen. Het kan worden ervaren slechts enkele facetten. Je moet een gezonde balans tussen de vele aanbiedingen en fysieke uitputting vinden, het is onderworpen aan twijfel, Als de stad een berooft de finale energie en een kan niet los, zelfs trekt een zuigkracht, die men kan heel moeilijk te weerstaan.
Alles is groter, sommige bochten zijn luider, hectische, sommige gebieden zijn beurt veel rustiger, ontspannen. 'S Unmengen Museen, kleine parken, der große Central Park, de metro en deze soms grote en zeer grote canyons. We hebben ontdekt in Manhattan niet veel van je, New York, U Pragmatische, maar we zullen terugkomen en luister naar de sirenes van Kojak.