New York, 3.Dag, Zaterdag 11.12.2010

[picasaView album=’NYC03′ Directview] Die-Circle Line (( http://www.circleline42.com/new-york-cruises/browse.aspx?type=&productid=2 )) is een boottocht rond het eiland Manhattan in drie uur, of slechts in het onderste gedeelte in twee uur, wat in deze zeer koude zaterdag voor ons de optie (( Semi-Circle Line )) was.
Het ontbijt namen we dit keer in Ottomanelli, een, een winkel op de hoek tegenovergestelde van gisteren "oase voor het ontbijt" (( NiceMatin )). Het duurde een paar minuten en kostte enige moeite, radebrechend aan de dienst van onze krachten ongewone Europees ontbijt riten overtuigen. Versterkte, gingen we terug naar Times Square, van ons bedrijf was meer vertrouwd met haar vaste drukte, en nam de 42th Street West aan de pier 83 om te gaan. Na een paar straten, een sterke ijzige wind rond de hoeken van de huizen en de gevoelstemperatuur al tegen -10 ° C werd blies. Omdat we wilden twee uren op het water, Ik besefte meteen, Ik zou niet per se een andere laag van kleding nodig. De volgende keer dat je winkel voor sportkleding kocht ik een dunne lange mouw voor 15$, terstond trekken als een extra ui onder mijn jas. De aankondiging, tweedelige 20$ was een directe hit in mijn hart en ik niet meer droeg kopers een plastic zak met mij naast. We verlieten de winkel snel en sjokte naar het westen in de richting van de pier 83 am Hudson River.
Deze lange uitgestrekte stedelijke canyons was zich bewust van op het moment, wanneer de weg leek plots te gaan bijna tot aan de horizon tot oneindig. We vroegen ons af meer en meer, waarom niet we eindelijk naar de rivier de Hudson te zien en kwamen we met het briljante idee, te gebruiken als een gids Strasßenschilder. Als gevolg daarvan, hebben we met grote schrik merkte, dat we in plaats van 42th Street naar het westen, 7th Avenue hebben het zuiden gegaan. De wortel van deze beschamende ons desoriëntatie was ook onmiddellijk op de hoogte: Het bedrijf, waar ik voegde mijn ui laag, was een winkel op de hoek met deuren aan elke kant. Als men de winkel verlaat daar op een andere kant, natuurlijk u verhuist naar 90 ° in de verkeerde richting. Uitermate dom, deze alleen 10 Blokkeren om later te merken. Want we waren bijna tot 30th Street naar het zuiden. We slingerden een beetje sneller weer verder naar het noorden en westen, tegen die tijd maar nog steeds in de tijd voor 10:00 Uhr am Pier 83 aankomen.
Na de verplichte foto geval, een groene achtergrond, moet worden gefotografeerd voor, zonder uitzondering ieders boot voordat hij stijgt tot, het ging naar het bovendek, waar een nieuwsgierige meeuw moedig strutting het dak heen en weer van boven de passagiers keek.
Tijdens de tour was er een witharige oudere man aan dek gewapend met een microfoon en legde veel details tijdens uw wandeling. Het ging zuiden verleden Ellis IJsland naar Liberty Miss, dan rond de zuidpunt van Manhattan van de East River naar de hoogte van Central Park en terug naar de pier 83 op het niveau van 42. Weg.
De dicht opeengepakte programma niet veel tijd lezen en we ploegde door de canyons in de richting van 31. Strasse Ecke 5th Avenue. aan het Empire State Building op het dak, of liever: te stijgen naar de Aussichstplattform.
Al een blok voordat we onmiddellijk worden herkend als een toeristische en werden tickets aangeboden tegen zeer opdringerig, maar we zwaaide naar de City Pass ((Stadspas New York)) en laat ons, net als de entree manier om te laten zien. De indrukwekkende hal direct achter ons en we opgesteld in een rij van wachtende bezoekers ook. We liepen door de onvermijdelijke security gate op de luchthaven en als de verplichte foto tegen groene achtergrond, moesten we ook weer door te gaan. We kregen te horen dat we moesten in de rij een uur, maar door de blijvende verandering vond het 20 Notulen.
Uiteindelijk het bereiken van de top (( Er zijn ongeveer 80 S beschikbaar in het gebouw )) bood een gezicht aan ons, de ene zal niet snel vergeten. Ondanks ontelbare aantal beelden, die kan worden gevonden op het net, maar er is een enorm verschil, als je jezelf kunt zien op je eigen lichaam met al je zintuigen de aanblik en leren. Dit haasten hum, Gerommel, Toeterende, afgelegen Kojak sirene en de drukte van auto's en mensen kunnen vasthouden aan een slecht imago. Helaas is het uitzicht beperkt door de bestaande balken iets.
De afdaling bleek te zijn in een file de andere collega-bezoekers, eerste 10 Verhalen die we op weg waren naar beneden trappen, omdat de liften waren een beetje overbelast.
Eindelijk aangekomen op de bodem wij slechts merkten, dat we echt brandde de zolen weer. Klaus ontdekte de mars op het oosten 33.Straße op een Koreaanse kapper een teken dat moet beloven ons een reliëf in de vorm van voetmassage. We hebben meteen geboekt de service voor 30min en laat ons masseren van de voeten en rug.
Met gerenoveerde station getuige ging het terug veel aangenamer en we besloten terug te gaan naar Times Square.
Onderweg werden we ingehuurd door een pratende wc, bezoek aan de toiletten Charmins. Sinds de öffenetlichen toiletten waren niet zo gemakkelijk te vinden, Ik heel graag aanvaard het aanbod. Ik ben dan ook gepresenteerd als onbaatzuchtige Toiletpapier tester beschikbaar.
We besloten om niet te gaan naar SOHO en in de Green Street Gallery (( www.mimiferzt.com )) onze naaste bezoeken uit de Oyster Bar.
Van SOHO (( www.sohonyc.com )) is een trendy Manhattan en middelen ten zuiden van Houston Straat. Het is beroemd om zijn “Van gietijzer” en zijn artist-scene. Op straat schrille mensen verkopen hun kunstwerken, men heeft het gevoel in een Europese stad in plaats van in Manhattan.
'S Avonds was het dan tijd, tijd om goed weer te eten en ga naar een steak house. Wat we niet wisten toen op zijn beurt, was het feit, dat de gemeenschappelijke New Yorker ((of zelfs de gemeenschappelijke Amerikaanse)) tot de avond neemt zijn belangrijkste voedsel, en niet erg gelukkig in hun eigen huis, maar in het buitenland.
Het resultaat volgt dan uit zag: Vóór elk restaurant was ijskoud was ondanks een dappere lijn van de mensen in de rij, en wachtte geduldig tegen de inlaat. Geschokt door deze tot 30m lange rijen klonk erg pragmatische mensen, de zin "Het is de moeite waard voor het" uit mensen serie. We konden niet geloven dat deze zeer ongewone situatie voor ons en besloten om op hun eigen te zoeken minder belegerde Restaurants. Maar tevergeefs: Met voortdurende zoektocht en knurrigem maag viel toen we door een snelle pizza hut en trakteerden onszelf op een schijfje elke, Dus een stuk pizza, waar het "stuk" natuurlijk van een gigantische pizza werd genomen en was voldoende voor onze Europese kleine magen. Uitgeput, vielen we terug in onze bedden.